Biografie

Luc Brewaeys (Mortsel, 25 augustus 1959 – Antwerpen, 18 december 2015) studeerde compositie bij André Laporte in Brussel, Franco Donatoni in Siena (Italië) en Brian Ferneyhough in Darmstadt (Duitsland). Van 1980 tot 1984 had hij regelmatig contact met Iannis Xenakis in Parijs.

Daarnaast was hij dirigent, pianist en opnameproducer bij de VRT (Vlaamse Radio & Televisie).

​

Luc Brewaeys ontving verschillende prijzen en onderscheidingen: de 3e prijs van de Europese Wedstrijd voor Jonge Componisten voor “.., e poi c’era…” (Symfonie nr. 1) in Amsterdam (1985), de 1e prijs in de categorie jonge componisten bij het Internationaal Rostrum van Componisten van de UNESCO voor datzelfde werk (Parijs, 1986), en de “Prix de Musique Contemporaine du Québec” voor zijn volledige oeuvre (Montréal, 1988). Verder won hij de 1e prijs van de Wedstrijd voor Europese Componisten van de Internationale Ontmoetingen voor Hedendaagse Muziek in Metz (Frankrijk) voor “Komm! Hebe dich…” (Symfonie nr. 2, 1988), de Prijs voor Muziek van de Vlaamse Gemeenschap (1989), de SABAM-prijs (1990), en de 1e prijs van de Premio Musicale Città di Triestevoor symfonische compositie met “Symphony nr. 3: Hommage” (1991).

​In 1996 werd hij door de Belgische Muziekpers tweemaal bekroond voor de opname van zijn (tot dan toe) volledige symfonische oeuvre, uitgevoerd door het Koninklijk Filharmonisch Orkest van Vlaanderen onder leiding van Arturo Tamayo. In 1999 ontving hij de Cultuurprijs Blanlin-Evrart van de Katholieke Universiteit Leuven voor zijn volledige oeuvre.

​

Brewaeys was composer in residence van het Internationaal Cultureel Centrum deSingel in het concertseizoen 1988-1989 en gastcomponist tijdens de 4e Week van de Hedendaagse Muziek aan het Gentse Conservatorium in februari 1989. Van 1991 tot 1992 was hij composer in residence in de Franse stad Saint-Nazaire, waar hij “Kientzyphonie”(Symfonie nr. 4) componeerde voor saxofonist Daniel Kientzy en groot harmonieorkest. In februari en december 1998 gaf hij masterclasses in compositie en dirigeren aan de Universiteit van Aveiro (Portugal).

​

Van 1998 tot 2000 was Luc Brewaeys professor compositie aan het Conservatorium van Gent. In 2001 was hij composer in residence bij het ensemble I Fiamminghi en bij het eerste festival “Dicht bij huis” in Tilburg (Nederland), waar elf van zijn werken werden uitgevoerd, soms onder zijn eigen leiding als dirigent of pianist. Voor het concertseizoen 2003-2004 werd hij aangesteld als composer in residence bij BOZAR (het Paleis voor Schone Kunsten) in Brussel.

In 2004 stond hij centraal op het Ars Musica Festival (Brussel) en in 2007 was hij focuscomponist op het festival November Music, waar onder andere “Talisker” en zijn Symfonie nr. 7 werden uitgevoerd.

​

In december 2008 werd Luc Brewaeys verkozen tot lid van de Koninklijke Vlaamse Academie van België voor Wetenschappen en Kunsten.

​

In februari-maart 2009 was hij composer in residence in Montréal, waar hij masterclasses gaf aan de McGill University, de Université de Montréal en het Conservatoire. In september 2009 werd hij uitgenodigd door het Cantus Ansambl in Zagreb voor workshops en een uitvoering van “Cardhu”, als onderdeel van het Re:new music-project, een Europees initiatief van ensembles en componistenorganisaties. In oktober 2009 werd hij benoemd tot gastprofessor compositie aan het Conservatorium van Rotterdam (Nederland).

​

In 2013 werd hij door de Vlaamse klassieke radiozender Klara (VRT) uitgeroepen tot Muzikant van het Jaar.

​

Luc Brewaeys kreeg zowel in België als in het buitenland vele compositieopdrachten. Zijn oeuvre omvat acht symfonieën, twee strijkkwartetten, kamermuziek en solowerken, elektro-akoestische (en gemengde) composities, de kameropera “Antigone”, en de opera “L’uomo dal fiore in bocca”. Zijn muziek wordt vaak omschreven als "spectraal symfonisch", waarbij latere werken steeds meer lyrische accenten bevatten.

​

Tussen 2002 en 2005 maakte hij, in opdracht van het Antwerp Symphony Orchestra, een volledige herorkestratie van de twee boeken “Préludes” van Claude Debussy.

​In februari 2007 ging zijn eerste opera, “L’uomo dal fiore in bocca” (naar Pirandello), in première bij De Munt in Brussel. Deze creatie werd alom geprezen.

​

In de seizoenen 2012-2013 en 2014-2015 werden zijn werken uitgevoerd door het Koninklijk Concertgebouworkest Amsterdam, dat hem tevens een nieuwe compositie opdroeg: “…sciolto nel fore universale del vuoto…”. In diezelfde periode kreeg hij van I Solisti del Vento en het Collegium Vocale (Philippe Herreweghe) een gezamenlijke opdracht voor “Sonnets to sundry Notes of Music” voor blazers en gemengd koor.

​

Door ernstige ziekte kon Luc Brewaeys zijn laatste composities niet meer voltooien.

Hij overleed op 18 december 2015 op 56-jarige leeftijd.