Luc Brewaeys (Mortsel 1959-Antwerpen 2015) studeerde compositie bij André LAPORTE in Brussel, Franco DONATONI in Siena (Italië) en  Brian FERNEYHOUGH in Darmstadt (Duitsland). Van 1980 tot 84 had hij regelmatige contacten met Iannis XENAKIS in Parijs. Hij was ook dirigent, pianist en muziekregisseur bij de VRT.

Hij kreeg verschillende prijzen en onderscheidingen : 3e Prijs van de Europese Wedstrijd voor Jonge Componisten voor “.., e poi c’era…” Symphony n° 1 (Amsterdam, 1985); 1e Prijs in de categorie jonge componisten van de Internationale Tribune van Componisten van de UNESCO voor hetzelfde werk (Parijs, 1986); de “Prix de Musique Contemporaine du Québec” voor zijn volledig werk (Montréal, 1988); 1e Prijs van de Wedstrijd voor Europese Componisten van de Internationale Ontmoetingen voor Hedendaagse Muziek in Metz (F) voor “Komm! Hebe dich…” Symphony n° 2 (1988); de Prijs voor Muziek van de Vlaamse Gemeenschap (1989); de SABAM-Prijs (1990); 1e Prijs “Premio Musicale Città di Trieste” voor symfonische compositie voor “Symphony n° 3 : Hommage” (1991).

In 1996 bekroonde de Belgische Muziekpers hem voor de opname van zijn (tot dan toe) volledige symfonisch werk door het Koninklijk Filharmonisch Orkest van Vlaanderen onder leiding van Arturo Tamayo, die de meeste van zijn werken gedirigeerd heeft. In 1999 ontving hij de Cultuurprijs “Blanlin-Evrart” van de Katholieke Universiteit van Leuven voor zijn volledig oeuvre.

Hij was “composer in residence” van het Internationaal Kunstencentrum deSingel voor het concertseizoen ’88-’89, en gastcomponist van de 4de Week voor Hedendaagse Muziek in het Conservatorium te Gent in februari ’89. Van 1991 tot ’92 was Luc Brewaeys “composer in residence” in de stad Saint-Nazaire (France) voor de compositie van “Kientzyphonie” (Symphony n° 4) voor Daniel Kientzy op saxofoons en groot harmonieorkest. In februari en december 1998 gaf hij Masterclasses in Compositie en Directie aan de Universiteit van Aveiro (P).

Van 1998 tot 2000 was Luc Brewaeys professor compositie en orkestratie aan het Conservatorium te Gent. In April 2001 was hij in residence bij het ensemble “I Fiamminghi” en tevens bij eerste Festival “Dicht bij huis” in Tilburg (NL), waar 11 van zijn werken uitgevoerd werden (sommige daarvan met de componist als dirigent of aan de piano).

Voor het seizoen 2003-04 was hij composer in residence bij BOZAR (het Paleis voor Schone Kunsten) in Brussel. Hij was tevens een van de centrale componisten van de editie 2004 van het Ars Musica Festival (Brussel). Hij was de centrale componist van de editie 2007 van het “November Music” festival, waarbij “Talisker” werd hernomen en zijn “Symphony n° 7” twee uitvoeringen kende.

In december 2008 werd Luc Brewaeys verkozen tot lid van de Koninklijke Vlaamse Academie voor Wetenschappen en Kunsten van België.

In februari-maart 2009 was hij in residentie in Montréal waar hij Masterclasses gaf aan de McGill University, aan de Université de Montréal en aan het Conservatoire.

In september 2009 werd hij uitgenodigd door het Cantus Ansambl in Zagreb voor workshops en voor een uitvoering van “Cardhu” in het kader van het Re:new music project, een initiatief van ensembles en componistenverenigingen in Europa. In oktober 2009 werd hij aangesteld als gastprofessor compositie aan het Conservatorium te Rotterdam (Nederland).

Klara, het Vlaamse radiostation voor klassieke muziek, koos hem in 2013 tot ”musicus van het jaar”.

Luc Brewaeys kreeg veel opdrachten in België zowel als in het buitenland, zijn oeuvre omvat o.a. 8 symfonieën, 2 strijkkwartetten, kamermuziek en solowerken, electro-akoestische (& gemengde) werken, een kameropera “Antigone”, een opera “L’uomo dal fiore in bocca” . Zijn muziek kan het best omschreven worden als “spectraal symfonisch” met (voornamelijk in recentere werken) lyrische accenten.

Van 2002 tot 2005 hercomponeerde hij in opdracht van het Antwerp Symphony Orchestra de volledige twee boeken “Préludes” van Claude Debussy voor orkest.

In februari 2007 beleefde zijn opera (naar Pirandello’s “L’uomo dal fiore in bocca”), een opdracht van de Koninklijke Muntschouwburg, zijn succesvolle première in Brussel. Gedurende de seizoenen 2012-2013 en 2014-2015 programmeerde het Koninklijk Concertgebouworkest Amsterdam een aantal van zijn werken en gaf opdracht voor een nieuwe partituur : “…sciolto nel fore universale del vuoto…”. In diezelfde periode gaven Solisti del Vento en het Collegium Vocale (Philippe Herreweghe) een gezamenlijke opdracht, “Sonnets to sundry Notes of Music”, voor blazers en gemengd koor.

Door zware ziekte was Luc niet meer in staat deze partituren te voltooien. Hij stierf op 18 december 2015. Luc Brewaeys werd 56.